Bij coaching gaat het al snel over het maken van keuzes.
Ik heb er zelf ook eerder blogs over geschreven. Want als je naar een coach gaat dan wil je meestal een keuze maken. Of het nu gaat om het wel of niet beëindigen van je relatie, om loopbaancoaching, om het vinden van je doelgroep, wel of geen kinderen krijgen, hoe om te gaan met verdriet of boosheid of andere emoties. Het zijn allemaal keuzes.
Nu begin ik me de laatste tijd steeds vaker af te vragen of het wel nodig is om al die keuzes te maken.
Een keuze maken is eigenlijk een soort houvast denken te hebben. Als ik nu dit en dit kies dan gebeurt er dat en dat. Alleen hoe zeker is het eigenlijk dat er ook gebeurt dat je denkt dat er gaan gebeuren? Het lijkt door het maken van keuzes dat we grip hebben op het leven. En toevallig weet ik uit eigen ervaring dat dus echt niet waar is. Op elk moment van je leven kan er van alles gebeuren en voordat je het weet staat je hele leven op z’n kop.
Vaak hebben we het gevoel dat we een keuze moeten maken.
Bijvoorbeeld door druk van buitenaf. Mensen om je heen die beginnen te pushen, want als je niet kiest dan… gebeuren er vast hele enge dingen. Zoals bijvoorbeeld de marketing goeroes die je uitleggen dat je een doelgroep moet kiezen omdat je anders alleen op de bank zit zonder geld. Of je ouders en vrienden die zeggen dat je beter bij je partner kan blijven vanwege de financiële stabiliteit of voor de kinderen. Of de juf op school die zeggen dat je kind achterloopt en dat er iets moet gebeuren. Op deze manier ervaar je angst. Angst om niks te verdienen, angst om buiten te boot te vallen, angst om het niet goed te doen, angst om alleen te blijven. En kies je dus vanuit angst voor de toekomst.
Je kunt ook het gevoel hebben dat je een keuze moet maken van jezelf.
Dit zijn vaak keuzes die gebaseerd zijn op je eigen overtuigingen en de normen en waarden die je van vroeger hebt meegekregen. Dus dan kies je eigenlijk omdat je ouders het vroeger ook zo deden of omdat je je juist heel erg afzet tegen je vader en het zeker niet wil doen zoals hij. Deze manier van keuzes maken heeft weinig te maken met het moment waarin je nu leeft. Je kiest dan op basis van het verleden.
Nu kun je hiermee hulp bij gaan zoeken bij een coach, wat absoluut een hele goede stap is. En in een aantal gesprekken gaan ontdekken dat je meer bent dan je eigen gedachten en de oordelen van andere mensen. Dat je keuzes kunt gaan maken vanuit jezelf. Ik gebruik even het voorbeeld van loopbaancoaching. Zo kun je er dan bijvoorbeeld voor gaan kiezen om iets te gaan doen wat je écht heel erg leuk vindt. Waar je hart van gaat bruisen. Bijvoorbeeld video’s maken, tekst schrijven, wandelcoach worden.
En vervolgens ga je je daar op storten, ben je helemaal enthousiast, maakt je geweldige plannen, zet je doelen. En stel nu dat het allemaal niet zo makkelijk gaat. Dat bijvoorbeeld heel praktisch je geld bijna op is. Dit soort momenten zijn interessant, want hier komt angst weer om de hoek kijken.
Je loopt het risico je vast te klampen aan je keuze.
Want deze keuze zou immers de weg zijn naar jouw geluk en voldoening in het leven. Naar vrijheid? Je had toch je leven opnieuw vormgegeven? Je gaat dus heel hard werken om dit waar te maken. En de kans is aanwezig dat je daarmee niet bereikt waar je naar op zoek was. De twijfel of je het wel of niet kan keert terug, of je blijft vacatures checken van banen waar je nu al van weet dat je er niet gelukkig van gaat worden. Ik zeg overigens niet dat dit altijd zo gebeurt, het is een voorbeeld.
Wat kun je nu met dit soort situaties? Of het nu je loopbaan, relatie of iets anders is.
Voor mij is het steeds duidelijk dat de oplossing ligt in het niet-kiezen. De keuze maken om niet te kiezen.
En dan gaan mensen zeggen, neeeeee dat kan niet. Je moet kiezen. Oh ja, is dat zo?
Wat nou als je besluit om niet te kiezen? Als je geen oordeel velt, als je niet de keuzes in goed of slecht kaders plaatst? Als je kiest om weg te blijven van die constante hoe-vraag. Hoe is helemaal niet zo belangrijk. Als je kiest voor niet-kiezen tenminste, anders lijkt het wel wel erg belangrijk.
Als je niet kiest dan kunnen er dingen ontstaan die precies voor jou bedoelt zijn.
En dat is dus ook een keuze. Een keuze voor vertrouwen in plaats van angst.
Niet kiezen geeft vrijheid. Het geeft je de mogelijk om te wachten. Geduld te hebben voor het leven. Te vertrouwen op wat het leven voor je in petto heeft in plaats van constant te proberen het te controleren.
Kijk naar de natuur, naar wat er nu gebeurt in de lente. Het kleine knopje op de foto bij dit artikel maakt ook geen keuze, die ontstaat gewoon.
Niet kiezen is wel eng. Want dan ga je merken dat je eigenlijk geen enkel idee hebt wat er op je pad gaat komen. En daarmee geef je eigenlijk toe dat je niks zeker weet. En dat is echt best wel erg spannend. En behoorlijk uit je comfort zone. Het is ook vrij, heel vrij.
Dus vraag is, ben jij bereid om dit experiment aan te gaan? Het niet-kiezen experiment. Om eens te kijken wat er dan vanuit vertrouwen in het leven allemaal op je pad komt. En nu zie ik je denken, “hoe doe ik dat dan” of “dat kan niet”. De “hoe vraag” mag je loslaten. En één ding is vrij zeker zolang jij blijft denken dat het niet kan, gaat het ook nooit gebeuren.
Wil je hier eens over sparren of heb je inspiratie en moed nodig, bel of mail me!