Je kent het vast wel. Er speelt iets in je leven waar je een heel drama van maakt. Constant hetzelfde kringetje draait in je hoofd. En je gaat je er niet blijer door voelen. En dat is vaak nog een understatement. We geloven ook graag in het drama en in onze rol erin. Vaak slachtoffer of juist het tegenover gestelde. Kunnen er eindeloos of praten of het analyseren.
Alleen zolang je in het drama blijft geloven, verandert er niet zo veel. Vaak wordt het drama groter, richt het zich op de buitenwereld. Ga je andere mensen de schuld geven en al met al word je nog steeds niet blijer.
Drama veroorzaakt ook stress.
Je verschuilt je vaak achter oude patronen. Achter jouw manier die je hebt meegenomen om te dealen met dit soort situaties. Ik trek me het liefst terug op mijn eigen eiland bijvoorbeeld. Daar is het altijd fijn. Andere mensen graven liever een diepe kuil, symbolisch dan, om lekker in te gaan zitten. En zo hebben we allemaal onze tactieken om een plek te vinden waar vanuit we omgaan met onze drama’s. Onze verhalen. Je identificeert je met je rol. De rol die jij het beste kent. En daar kun je heel erg lang in blijven zitten. Dat kan. Hoeft namelijk niet. Je kunt er ook voor kiezen om uit te drama te stappen.
Met uit het drama stappen bedoel ik dat je uit het verhaal stapt.
Dat je gaat kijken naar het verhaal dat je telkens maakt in plaats van in het verhaal te zitten. Net of je naar je eigen toneelstuk kijkt. Wat zie je gebeuren, wat zie je jezelf doen, zeggen? Je neemt afstand van het verhaal. Dat is niet altijd makkelijk want door afstand te nemen zie je ook je eigen rol. En zie je ook wat je zelf in stand houdt door deze rol te blijven spelen. En dat kan best confronterend zijn. In zulke mate dat het een stuk fijner kan zijn om lekker in je drama te blijven zitten. Ook al ben je daar niet blij.
Bij deze een aantal ideeën over hoe je dat kunt doen. Uit je drama komen.
De vier vragen van Byron Katie:
Is het waar?
Kun je absoluut weten dat het waar is?
Hoe reageer je, wat gebeurt er, wanneer je die gedachte gelooft?
Wie zou je zijn zonder de gedachte?
Je kunt ook de gedachte omkeren en er ik voorzetten. Kijk maar eens of het dan waar is.
Ik doe dit meestal in mijn dagboek. Dus als ik merk dat ik drama zit, schrijf ik de overtuigingen uit het drama op en ontleed ze als het ware op deze manier. Blijft nooit veel van ze over.
Kijken naar welke rol je speelt. Kind of volwassene?
Kijk eens naar welke rol je speelt in het geheel. Ben je een kritische ouder, een klein kindje of reageer je vanuit je volwassen rol? En als het een van de eerste twee is, hoe zou je reageren als je vanuit een volwassen perspectief naar de situatie kijkt?
Schrijven helpt ook hier. Schrijf het drama maar uit in je dagboek. Schrijf ook vanuit de verschillende personen in het drama. En laat het kleine kindje of welke rol jij ook hebt het maar lekker even uitschreeuwen op papier.
Mediteren en observeren
Ga ontspannen zitten of liggen. Een tijdje je ademhaling volgen en als je meer ontspant langzaam je aandacht verleggen naar je gedachten. Niet op de drama trein springen, maar probeer te kijken welke gedachten er allemaal zijn. Je bent ze niet, je bent meer dan dat, want je kunt ze observeren. En natuurlijk spring je soms weer op de trein, niks mee mis. Je hoeft alleen te beseffen dat je in de drama trein zit waardoor je er ook weer uit kunt stappen.
En buiten, altijd weer naar buiten.
En dan liefst niet voor een ommetje van een half uur, maar gewoon lekker een paar uur naar buiten. Lopen in het bos. In beweging komen. Vaak begin je met je verhaal, in je verhaal. En na verloop van tijd voel je dat dit langzaam begint te veranderen. Je gaat meer zien om je heen. Kunt je verwonderen over de schoonheid van de natuur. Kunt weer gaan associeren. Wat zie je om je heen en wat zegt dit je. En daarmee kom je dan al snel bij de kern van het drama. Wat bijna altijd gaan over niet gezien worden, niet gehoord worden. En overtuigingen je hebt over jezelf of hoe anderen zouden moeten zijn. Over gaten die anderen voor je zouden moeten invullen.
En als je die gaten hebt ontdekt dan kun je gaan kijken over hoe je hier zelf voor kunt zorgen. In plaats van dat de ander dat moet doen. Hoe kun jij bijvoorbeeld zorgen voor het kleine kindje in jou wat wel wat aandacht kan gebruiken? Het hoeft niet weg, hoeft niet onderdrukt te worden, hoeft niet weggestopt. Zie het, herken het en zorg voor jezelf! Vind de manieren die goed zijn voor je, waardoor je bij dit proces kunt blijven. Waardoor je uit je drama kunt stappen, het drama kunt doorzien en zelf verantwoordelijkheid kunt nemen voor je leven. En weer andere keuzes kunt maken. Want kiezen vanuit drama leidt meestal echt tot meer drama.
Kun je wel wat hulp gebruiken om uit je drama te komen? Weet me te vinden. Het verhaal gewoon even uitbraken per mail kan ook helpen om het te zien voor wat het is, dus stuur maar door! Houd er wel rekening mee dat ik niet bij je in de trein stap en niet meega in je verhaal. Ik stuur je zeker wel een reactie over hoe je uit het verhaal kunt komen, uit de trein kunt stappen.
Liefs, Katrien